Pas in 1950 heeft Pius XII de eeuwenoude overlevering opgenomen in een kerkelijk dogma. Wij vieren op deze dag niet alleen in herinnering brengen van een dogma, maar het spreekt ook over onze toekomst.
Ons leven eindigt niet in de dood, maar wij mogen nog iets verwachten, een eeuwige toekomst. Wat er met Maria is gebeurd, dat wil God inderdaad ook met ons doen. Ook ons wil Hij in zijn eeuwig leven opnemen. Om die eeuwige toekomst te bereiken mogen we naar Maria kijken.
Maria is het venster naar de hemel. Als Moeder van God wijst zij ons de weg en helpt ons onze aardse pelgrimstocht om de weg van het geloof in Jezus te gaan. Hoe is die weg? We lezen op deze dag een stuk uit het begin van het Lucasevangelie. We overwegen hoe Maria haar eigen zorgen vergeet en na de boodschap van de Engel Gabriel naar haar nicht Elisabeth gaat om haar te helpen. Ook hoe Maria het Magnificat bidt, een gebed waarin ze God prijst voor alle grote dingen die Hij heeft gedaan.
Maria is onze Moeder in geloof. Zij laat ons het leven met God zien. Met Maria de weg van geloof in Jezus gaan, jezelf niet op de eerste plaats zetten, maar trouw zijn aan God en je ten volle inzetten voor je medemens in je leven. Een aansporing, een feest van hoop, maar vooral een reden om dit te vieren in onze parochie.
