Pasen! Als we het in weinig woorden moeten zeggen: Pasen gaat over dood en leven. De achtergrond van Pasen is donker en koud. Jezus is aan het kruis gestorven. Zijn vrienden hebben Zijn dode lichaam in het graf gelegd. De steen is voor het graf gerold. De stilte rond het graf is onomkeerbaar.
Echter, de voorgrond van Pasen is anders. Het gebeurt in alle vroegte. Enkele vrouwen gaan naar het graf. Ze zien dat de steen is weggerold. Het graf is leeg. Jezus is niet dood, Hij leeft. Hij is verrezen. Dat wat toen gebeurde, heeft nog altijd met ons te maken.
Door Zijn sterven aan het kruis en Zijn verrijzenis uit het graf kan niets of niemand ons ooit scheiden van de liefde van Christus. Dat is de blijde hoop die in ons christenen leeft en die we van generatie op generatie mogen doorgeven. Het evangelie is niet enkel een gebeuren van toen. Het is een uitnodiging in een daadwerkelijk geloven in een levende God, die naar ons omziet en uitziet. Die levende God mogen wij ontmoeten in het lezen van het evangelie. In het vieren van de sacramenten en in de liefde en barmhartigheid tussen mensen.
Het graf is leeg, Christus is werkelijk verrezen: dat is Pasen. Hij heeft de dood overwonnen. Hij blijft ons nabij en roept ons op altijd te kiezen voor het leven, om met Hem altijd op te staan en zo ook eens met Hem te kunnen leven in Eeuwigheid. Dat toelaten in ons hart maakt van ons blijde en gelukkige mensen, nooit hopeloos, ook niet wanneer het leven duister en donker is. Dat mag onze Paasvreugde zijn.
